Ten odcinek jest pierwszym odcinkiem, w którym Morgan pojawia się w dwóch kolejnych odcinkach. Ten odcinek oznacza 50. występ Melissy McBride w Serialu TV. Ten odcinek jest pierwszą premierą sezonu od czasu "What Lies Ahead", w której pojawiają się wszystkie stałe postacie tego sezonu. Kwestia: "Ja pytam, ty odpowiadasz. To zwykła Układ oddechowy jest „otwarty” na świat zewnętrzny – wdychane powietrze dostaje się przez nos, gardło, krtań i tchawicę do oskrzeli i dalej aż do pęcherzyków płucnych. Poprzez ten bezpośredni kontakt z powietrzem drogi oddechowe są narażone na działanie czynników chorobotwórczych, obecnych we wdychanym powietrzu. Stąd w niesprzyjających warunkach (wyziębienie organizmu, spadek odporności) często zdarzają się infekcje, szczególnie górnych dróg oddechowych (nosa, gardła i krtani).Infekcje wirusowe i znacznej większości przypadków infekcje dróg oddechowych to infekcje wirusowe. Większość zakażeń wirusowych nie wymaga szczególnego leczenia, poza stosowaniem środków łagodzących objawy (leczenie objawowe). Zakażenia bakteryjne dróg oddechowych są rzadsze. Często występują po wcześniejszym zakażeniu wirusowym – wirus osłabia i uszkadza błony śluzowe dróg oddechowych, ułatwiając bakteriom wnikanie do organizmu. W tym przypadku stosuje się leczenie objawowe oraz antybiotyki, czyli leki zwalczające bezpośrednio przyczynę choroby (leczenie przyczynowe).Nieżyt błony śluzowej nosa – jest objawem jednej z najczęstszych infekcji – nieżytu błony śluzowej nosa. Nos jest pierwszym „odcinkiem” dróg oddechowych, ma za zadanie ogrzewać, nawilżać i oczyszczać wdychane powietrze. Nos jest także narządem zmysłu powonienia, pełni także funkcję obronną, alarmującą w przypadku kontaktu ze szkodliwymi gazami, parami. To „pierwsza linia frontu” w walce z drobnoustrojami wdychanymi wraz z powietrzem do organizmu. Gdy odporność organizmu jest osłabiona (stres, przepracowanie, niedożywienie) drobnoustroje mogą powodować chorobę. Ostry nieżyt nosa może występować przez cały rok, jednak zachorowania dominują w okresie jesiennym i przyczyną kataru są infekcje wirusowe, odpowiedzialne za około 80% zakażeń błony śluzowej nosa i gardła (najczęściej rinowirusy, RSV, adenowirusy, wirusy grypy i paragrypy, herpeswirusy, EBV). Wirusy namnażają się w komórkach nabłonka. Po zakażeniu wirusami dochodzi do uszkodzenia i złuszczania często całej warstwy nabłonkowej. Zakażając nos wirusy powodują stan zapalny oraz niszczą błonę śluzową, występuje obrzęk błony śluzowej i zwiększona przepuszczalność naczyń krwionośnych. Ta zwiększona przepuszczalność powoduje przesączanie się płynu z naczyń i wyciek wodnistej treści z nosa. Infekcje bakteryjne są rzadsze. Katar wirusowy uzewnętrznia się wyciekiem wydzieliny wodnisto – śluzowej, natomiast katar bakteryjny (jest to zwykle nadkażenie bakteryjne) – nie zawsze i leczenie ostrego infekcyjnego nieżytu nosa zwykle nie stanowi problemu. Jednak w sytuacji przewlekającego się kataru, bądź częstych nawrotów nieżytu nosa należy wykluczyć inne choroby. Należy pamiętać o innych niż infekcje przyczynach nieżytu nosa. Częstym problemem jest alergiczny nieżyt nosa (ANN). Katar może być także wyzwalany przez inne czynniki, w tym czynniki drażniące, leki, czy zaburzenia hormonalne. Nieżyt nosa może być także manifestacją choroby układowej, np. dyskinezy rzęsek czy niedoborów odporności. Klasycznie nieżyt nosa dzieli się na trzy główne fenotypy kliniczne: infekcyjny nieżyt nosa, alergiczny nieżyt nosa,niealergiczny, nieinfekcyjny nieżyt nosa (wymieniane rodzaje to między innymi idiopatyczny, hormonalny, pokarmowy, polekowy, zanikowy).Ostry nieżyt nosa – przebieg w przebiegu ostrego nieżytu nosa etapy można podzielić na kilka faz. W ciągu kilku pierwszych godzin (faza początkowa) pojawia się pieczenie i drapanie w gardle i w nosie. Błona śluzowa nosa jest podsychająca, zaczerwieniona. Kolejny etap to faza nieżytowa. Dochodzi do rozszerzenia naczyń, przesączania płynu do podścieliska i obrzęku wskutek uwalniania mediatorów zapalnych. Mogą pojawić się wtedy także inne objawy tzw. „przeziębienia”. Po kilku dniach (zwykle 3 – 5 dni) występuje kolejna faza – „śluzowa”. Dochodzi do nacieku komórkowego w miejscu obrzęku, zmienia się struktura śluzu – drożność nosa jest upośledzona, występuje łzawienie, nasilają się objawy także wystąpić (ale nie musi) faza „zakażenia bakteryjnego”. Zalęgająca gęsta wydzielina śluzowa w przewodach nosowych sprzyja namnażaniu się bakterii kolonizujących drogi oddechowe (Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis). Gdy dojdzie do nadkażenia bakteryjnego powstaje wydzielina ropna, możliwy jest ponowny wzrost temperatury ciała. W przypadku nadkażenia bakteryjnego mogą tez pojawić się powikłania (np. ostre zapalenie ucha środkowego, krtani, tchawicy, płuc).W fazie zdrowienia ma miejsce poprawa – ustępuje obrzęk, zmniejsza się produkcja wydzieliny. Po około dwóch tygodniach następuje całkowita odnowa ostrego nieżytu ostrego nieżytu nosa powinno uwzględniać patofizjologiczne podstawy zapalenia a także wykorzystywać leki o bezpiecznym i sprawdzonym działaniu, zgodnie z zasadami EBM (evidence based medicine). W aptekach dostępnych jest mnóstwo produktów /leków, suplementów i nie tylko/ – przyglądając się niejednokrotnie ilości opakowań z jakimi pacjenci opuszczają aptekę nasuwa się pytanie, czy leczenie ostrej infekcji wirusowej (w tym nieżytu nosa) w każdym przypadku jest planowane racjonalnie?Infekcja wirusowa jest chorobą samoograniczającą się w czasie, wygasa sama. Doraźnie trzeba jednak łagodzić dolegliwości, czyli stosuje się leczenie objawowe. Pozwala to na szybszy powrót do zdrowia i uniknięcie powikłań, jakim może być np. nadkażenie bakteryjne. Pomimo, że wiadomo, iż zdecydowana większość nieżytów nosa jest wywołana przez wirusy, nie są stosowane w leczeniu ostrego niepowikłanego zapalenia błony śluzowej nosa leki przeciwwirusowe (np. rimantadyna, amantadyna – aktywne tylko wobec grypy A). W przypadku grypy można rozważyć zastosowanie oseltamiwiru, który jest aktywny wobec wirusa grypy typu A i B. Przy pojawieniu się pierwszych objawów infekcji, należy odpocząć, nie przemęczać organizmu. Może nie są dostatecznie udokumentowane badaniami naukowymi, ale sprawdzonymi w obserwacji lekarzy zabiegi pielęgnacyjne jak np. ochładzanie powietrza w pomieszczeniu, w którym przebywa pacjent (służy zmniejszeniu obturacji), nawilżanie powietrza czy nawadnianie doustne mające na celu upłynnianie zagęszczonego śluzu. Wśród rodziców dość popularne w leczeniu infekcji dróg oddechowych są tzw. bańki. Ich skuteczność jak dotąd nie została jednak oceniona zbyt dokładnie. Należy pamiętać o stresie dla dziecka oraz niestety (!) – ryzyku poparzenia w przypadku baniek ogniowych. Płukanie nosa i inhalacje z użyciem wód termalnych popularnych w miejscowościach uzdrowiskowych posiada wielowiekową tradycję (stosowali je już Rzymianie). Te metody wymagają jednak dalszej obserwacji i łagodzenia bólu głowy i obniżenia temperatury ciała (gdy występuje gorączka), wskazane jest zażycie środków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych takich jak np. paracetamol czy ibuprofen. U dzieci nie wolno stosować aspiryny. Zwyczajowo stosuje się również zwiększone dawki witaminy C oraz rutynę. Jednak w opublikowanych ostatnio pracach (2015 r.) zawarto wnioski, że suplementacja witaminy C oraz suplementów będących jej połączeniem z rutozydem czy wapniem nie zapobiega „przeziębieniu”, ani innym infekcjom dróg oddechowych u dzieci. Regularne przyjmowanie witaminy C może zmniejszać ryzyko infekcji prawdopodobnie tylko wśród intensywnie ćwiczących sportowców (np. maratończyków). Stosowanie witaminy C w „przeziębieniu” może nieznacznie złagodzić przebieg i skrócić czas jego trwania – wskazane jest spożywanie warzyw i owoców zawierających naturalną witaminę się krople do nosa zmniejszające przepuszczalność naczyń, obrzęk oraz ukrwienie błony śluzowej nosa, co zmniejsza z kolei wyciek kataru. Niestety, krople do nosa obkurczające błony śluzowe odnoszą tylko chwilowy skutek. Należy pamiętać też o powikłaniu stosowania tych leków – rhinitis medicamentosa (następstwo długotrwałego stosowania donosowo sympatykomimetyków). Leki te nie powinny być stosowane dłużej niż 3-5 dni, a przy powtórnym użyciu tych leków należy stosować kilkudniowe efekt terapeutyczny, jak po zastosowaniu wspomnianych kropli zwężających naczynia błony śluzowej nosa można uzyskać po podaniu roztworu hipertonicznego w sprayu (dostepna w aptekach tzw. hipertoniczna sól morska) na błonę śluzową nosa za pomocą gotowego leczeniu kataru u niemowląt poniżej 3 miesiąca życia nie ma wielu możliwości. Dostępny jest zarejestrowany <3 miesiąca życia preparat oksymetazoliny 0,01% do stosowania donosowego. Leczenie objawowe u najmłodszych dzieci polega na zakraplaniu do nosa lub podawaniu w sprayu soli fizjologicznej i odsysaniu zalegającej wydzieliny za pomocą dostępnych w aptekach aspiratorów do starszych dzieci powyżej 7 roku życia zarejestrowane są doustne leki obkurczające naczynia, zmniejszające wydzielanie i leki „łagodzące” kaszel (np. dostępne preparaty zawierające połączenie trzech substancji: dekstrometorfanu, pseudoefedryny i triploidyny). Gdy wydzielina staje się gęsta leki te nie powinny być już dorosłych stosuje się też doustne leki na katar w postaci tabletek, zawierające pseudoefedrynę, czasem w połączeniu z lekiem przeciwalergicznym. Gdy katar jest gęsty, wydzielina nie spływa, lecz zatyka nos, oczyszczanie ułatwia stosowanie roztworu wody morskiej w aerozolu (w aptekach) lub inhalacje. W obrzękowo-wysiękowej fazie zapalenia znaleźć może zastosowanie fenspiryd (powyżej 2 roku życia – np. Eurespal, Pulneo, Fosidal i inne). Preparaty fenspirydu są zarejestrowane do leczenia ostrego i przewlekłego zapalenia górnych i dolnych dróg oddechowych, stanów skurczowych oskrzeli i zapalenia ucha środkowego. Istnieje jednak niewiele badań dotyczących oceny skuteczności fenspirydu w leczeniu ostrych infekcji układu i zaczerwieniony nos można smarować preparatami zawierającymi wazelinę lub maścią kataru ważne jest odpowiednie wydmuchiwanie nosa. Należy to robić często, używając jednorazowych chusteczek. Dobrze jest wydmuchiwać najpierw jedną, a potem drugą dziurkę nosa, gdyż jednoczesne dmuchanie z obydwu otworów może doprowadzić do przemieszczenia się wydzieliny przez trąbkę słuchową do ucha środkowego i zakażenia ucha. Osoby ze skłonnością do zapadania na zapalenia ucha środkowego i zatok przynosowych powinny skorzystać z porady lekarza już przy pierwszych oznakach kataru, aby uniknąć rozprzestrzeniania się zakażenia. Lekarz w razie potrzeby zaleci zapalny błon śluzowych nosa wywołujący katar zazwyczaj trwa 5 – 7 dni. Przebycie kataru nie daje żadnej odporności na kolejne zachorowanie, stąd nawracające w swej drodze do płuc, z nosa dostaje się do gardła. Gardło to wspólny przedsionek drogi pokarmowej i oddechowej – prowadzi do krtani a także do przełyku. Jest to więc miejsce stałego kontaktu z wirusami, bakteriami i innymi substancjami zawartymi we wdychanym powietrzu, ale też w spożywanych pokarmach. Ból gardła zwykle jest spowodowany infekcją wirusową (tzw. „przeziębienie”), rzadziej zakażeniem gardła „przeziębieniowy” może pojawić się nagle, czasem poprzedzony bywa katarem. Ból nasila się podczas połykania, towarzyszą mu uczucie drapania, kłucia i pieczenia w gardle. Samopoczucie chorego jest na ogół złe, występować może suchy kaszel. Obserwuje się przekrwienie spojówek i powiększenie węzłów chłonnych. Ogólne „rozbicie”, bóle mięśni i głowy, podwyższona temperatura ciała to inne objawy. Błona śluzowa gardła jest przekrwiona i rozpulchniona. Ropna wydzielina, naloty w gardle i na migdałkach świadczą o zakażeniu bakteryjnym – wtedy wskazany jest wirusowej infekcji gardła jest objawowe, tzn. ma na celu łagodzenie objawów. Przy pojawieniu się pierwszych objawów infekcji, należy odpocząć, nie przemęczać organizmu, najlepiej położyć się do łóżka na dzień lub dwa. Należy pić dużo ciepłych płynów (herbata z cytryną lub miodem, sok malinowy), unika się zimnych napojów. Dieta powinna być możliwie płynna; unikać należy potraw ostrych drażniących chorą błonę śluzową gardła. Dla łagodzenia bólu i obniżenia temperatury ciała wskazane jest zażycie środków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych (Ibuprofen, Paracetamol, lub u dorosłych Aspiryna). Stosowane mogą być witamina C, rutyna (omawiano wyżej). Zaleca się środki o działaniu odkażającym i ściągającym dla łagodzenia bólu gardła (tabletki do ssania, płyny do płukania gardła – gotowe preparaty w aptekach). W infekcjach bakteryjnych lekarz zaleca jest kolejnym za gardłem odcinkiem dróg oddechowych, za nią z kolei mieści się tchawica. W krtani znajdują się struny głosowe. Zapalenie krtani często następuje po przebyciu albo w czasie trwania infekcji dróg oddechowych, takich jak przeziębienie, czy zapalenie oskrzeli. Gdy dojdzie do zakażenia krtani, wówczas rozwija się w niej stan zapalny i obrzęk, co powoduje chrypkę lub utratę głosu, kaszel. Występować mogą oczywiście też inne objawy przeziębienia takie jak gorączka, uczucie drapania w gardle, ból głowy, czy zapalenia krtani polega podobnie jak w zapaleniu gardła na odpoczynku w domu, należy przyjmować większą ilość płynów, dbać o dostateczne nawilżanie pomieszczeń. Korzystnie działają inhalacje z 0,9% NaCl z nebulizatora. Zastosowanie znajdują leki przeciwzapalne wziewne, podawane również za pomocą nebulizatora (budezonid, np. Nebbud, Pulmicort). Stosuje się także w postaci syropów lub tabletek leki rozrzedzające wydzielinę (np. ambroksol, acetylocysteina). Przy podwyższonej temperaturze ciała – wspomniane już leki przeciwgorączkowe. Lekarz w uzasadnionych przypadkach może zalecić ciężkich przypadkach zapalenie krtani może powodować przeszkodę w przepływie powietrza do płuc, co powoduje duszność. Wtedy konieczny jest pilny kontakt z lekarzem (w razie duszności można wezwać zespół pogotowia ratunkowego – nr tel. 999 lub 112). Przy bardzo nasilonej duszności, która jest raczej chorobą małych dzieci, a u dorosłych zdarza się stosunkowo rzadko, wskazana może być dzieci zapalenia krtani przebiegają inaczej niż u dorosłych, co wynika ze specyficznej budowy krtani u małego dziecka. Luźna tkanka łączna krtani małego dziecka podatna jest bardzo na obrzęk i stany skurczowe, co powoduje, że zapalenia krtani u dzieci mogą objawiać się silną i nagłą dusznością. Duszności towarzyszy zwykle tzw. „szczekający” kaszel (niektórzy określają ten kaszel jako przypominający głos foki), wdechowi powietrza towarzyszą odgłosy „piania koguta” (charakterystyczny stridor). Wówczas dziecko wymaga natychmiastowej intensywnej pomocy lekarskiej (podanie sterydów dożylnie i/lub wziewnie, inhalacje z Adrenaliny). Doraźnie, przed przybyciem lekarza lub karetki pogotowia, w duszności krtaniowej u dziecka pomóc może kilka wdechów chłodnego powietrza, np. z jest objawem chorób infekcyjnych krtani, ale nie tylko. Przewlekle występująca chrypka wymaga zawsze wizyty u lekarza – może być (u dorosłych) objawem choroby nowotworowej przechodzi w tchawicę, natomiast tchawica rozdziela się na dwa oskrzela główne (po jednym do każdego płuca), które dzielą się dalej na drobniejsze oskrzela, te z kolei na drobniejsze itd. aż do bardzo drobnych oskrzelików, docierających do pęcherzyków płucnych. Oskrzela to systemem rozgałęziających się „rurek”, który rozprowadza wdychane powietrze do pęcherzyków płucnych. Od środka oskrzela wysłane są błoną śluzową, która zwilża wdychane powietrze. Śluzówka wytwarza także wydzielinę, która przechwytuje zanieczyszczenia z powietrza. W przypadku, gdy wirusy lub bakterie atakują błonę śluzową oskrzeli, ilość wydzieliny zwiększa się, oddziela się ona od podłoża, co prowadzi do kaszlu. Dzięki kaszlowi drogi oddechowe pozbywają się ciał obcych lub nadmiernej ilości śluzu, stąd stosuje się leki rozrzedzające wydzielinę i wykrztuśne (np. ambroksol, acetylocysteina).Zapalenie oskrzeli zaczyna się drażniącym kaszlem, który przechodzi w kaszel mokry, produktywny. Początkowo wydzielina jest bezbarwna lub biała, potem (w razie nadkażenia bakteryjnego) przybierać może żółto-zieloną barwę. W ostrym zapaleniu oskrzeli występować mogą też inne objawy ogólne, takie jak gorączka, katar i ból gardła, ból głowy, bóle mięśni i zapalenie oskrzeli jest wywołane zwykle przez wirusy, które wniknęły do organizmu. Jednak uszkodzenie śluzówki oskrzeli przez wirusy zwiększa jej wrażliwość na inne czynniki chorobotwórcze, co często prowadzi do nadkażeń bakteryjnych. Zapalenie oskrzeli jest rozpoznawane przez lekarza po osłuchaniu stetoskopem klatki piersiowej. Lekarz ocenia czy szmer pęcherzykowy jest prawidłowy, czy też wystąpiły charakterystyczne dla zapalenia oskrzeli zmiany osłuchowe. Lekarz ocenia też czy nie pojawiły się symptomy zapalenia płuc. Może zlecić wykonanie RTG klatki piersiowej oraz badanie krwi (ocena parametrów zapalnych, oznaczenie przeciwciał skierowanych przeciw konkretnym drobnoustrojom – np. Mycoplasma pneumoniae, Chlamydophila pneumoniae, Bordatella pertusis i inne). Przy nawracających zapaleniach oskrzeli może być konieczne wykonanie także innych badań (np. testy skórne w celu potwierdzenia alergii, spirometria, czasem – tomografia komputerowa i inne).W leczeniu zapalenia oskrzeli stosuje się leki „na kaszel mokry”, rozrzedzające wydzielinę oskrzelową i ułatwiające jej wykrztuszanie. Ponadto przy gorączce leki obniżające temperaturę ciała, przeciwzapalne, a w przypadku infekcji bakteryjnej również antybiotyki. Lekarz zalecić może też leki rozszerzające oskrzela, np. w postaci aerozolu, proszku do inhalacji lub płynu do nebulizacji. Należy pić duże ilości płynów, wskazane są inhalacje nawilżające drogi oddechowe (0,9% NaCl za pomocą nebulizatora). Przy meczącym, drażniącym i suchym kaszlu, który nie pozwala spać można po zaleceniu przez lekarza krótkotrwale przyjmować leki przeciwkaszlowe, nigdy jednak gdy kaszel jest mokry i odkrztusza się wydzielinę. Zahamowanie odruchu kaszlu jest wtedy bardzo niekorzystne, gdyż wydzielina zalega w drogach oddechowych, co spowalnia proces leczenia. Należy dbać o właściwą wilgotność powietrza w mieszkaniu, np. zimą, gdy powietrze w pomieszczeniach jest wysuszone przez grzejniki można je nawilżać nakrywając kaloryfery mokrymi ręcznikami, stosując nawilżacze zapalenie oskrzeli, szczególnie u osób w starszym wieku oraz u osób z osłabionym układem odpornościowym, może doprowadzić do zapalenia płuc. Stąd tak ważne jest wczesne zgłoszenie się do lekarza, a następnie po postawieniu rozpoznania ścisłe stosowanie się do jego infekcja rozszerza się poza oskrzela może dojść do zapalenia płuc. Zapalenie płuc częściej występuje u dzieci i osób starszych, a także u osób z obniżoną odpornością (np. niedożywionych, u chorych na cukrzycę, AIDS, czy u nadużywających alkoholu). Objawy zapalenia płuc to wysoka gorączka, poty, dreszcze, a także objawy takie jak ból głowy, zmęczenie i osłabienie. Występuje kaszel, niekiedy z odkrztuszaniem wydzieliny (może być podbarwiona krwią, zielona lub żółta). Występować może przyspieszenie oddechu, trudności i ból przy oddychaniu, uczucie duszności. W przypadku, gdy pojawią się takie objawy, należy pilnie zasięgnąć porady zbada pacjenta, może zlecić potrzebne badania (badanie krwi, wykonanie zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej w celu potwierdzenia diagnozy). Ponadto przeprowadzić można badanie plwociny (posiew bakteriologiczny), aby stwierdzić, jaki drobnoustrój jest przyczyną infekcji lub oznaczać przeciwciała we krwi /opisano wyżej/. W zapaleniu płuc stosuje się leki obniżające gorączkę, przeciwzapalne, leki rozrzedzające wydzielinę i wykrztuśne, rozszerzające oskrzela a także inhalacje, aby ułatwić odkrztuszanie. W zakażeniach bakteryjnych lekarz zaleca antybiotyki. Jeśli infekcja jest poważna pacjent jest kierowany do szpitala. Zapalenie płuc niekiedy może zagrażać życiu, szczególnie u niemowląt, ludzi starszych oraz u osób z osłabieniem wzmacniać odporność i unikać infekcji dróg oddechowych?W utrzymaniu odporności organizmu ważne są:Odpowiednie odżywianie się (warzywa, owoce, nabiał, mięso), które znacząco wpływa na wzrost dorosłych pacjentów – wyeliminowanie alkoholu i papierosów (czynników drażniących błonę śluzową gardła, osłabiających odporność).Odpowiednia ilość odpoczynku i snu (regeneracja organizmu).Aktywność fizyczna, gimnastyka (poprawia wydolność krążeniowo – oddechową, wpływa na wzrost odporności, poprawia samopoczucie).Ubiór (unikanie zarówno przegrzania jak i nadmiernego schłodzenia organizmu).Noszenie nakrycia głowy (40% ciepła z ustroju „ucieka” przez głowę).Unikanie dusznych, zatłoczonych pomieszczeń; wietrzenie należy bagatelizować „błahych” infekcji, lecz pomóc organizmowi w zwalczaniu ich zanim rozwiną się w poważniejszą chorobę (odpoczynek, nawodnienie organizmu).Powyższy artykuł daje jedynie ogólną wiedzę o problemie, jakim są infekcje układu oddechowego. Dane tutaj przedstawione mają jedynie wartość informacyjną i nie mogą zastąpić profesjonalnej porady lekarskiej. W przypadku problemów zdrowotnych i jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się po poradę do lekarza. Tylko porada lekarska oparta na osobistym zbadaniu pacjenta, wywiadzie chorobowym i badaniach dodatkowych zawsze gwarantuje postępowanie bezpieczne, takie, które może dać pożądany efekt zdrowotny.

Towarzyszące infekcji górnych dróg oddechowych objawy są zróżnicowane. Najczęściej obejmują one niedrożność nosa, stan zapalny błon śluzowych, czy podwyższoną temperaturę ciała. Tym symptomom towarzyszy także odwodnienie organizmu, stąd tak ważne jest, aby pacjent w trakcie trwania choroby przyjmował zwiększoną ilość

nieustanną wymianę gazową zapewnia układ oddechowy składający się z: bắt đầu học dróg oddechowych (górne - jama nosowa i gardło, dolne - krtań, tchawica i oskrzela główne) oraz płuc jama nosowa - jest pierwszym odcinkiem dróg oddechowych, powietrze zostaje oczyszczone, ogrzane i nawilżone gardło - wspólny odcinek układu pokarmowego i oddechowego, na jego końcu znajduje się wejście do przełyku i krtanikrtań - narząd głosu, zbudowana z połączonych ze sobą chrząstek bắt đầu học nagłośnia - jedna z chrząstek krtani, uniemożliwia przedostatnie się pokarmu do dróg oddechowych tchawica - elastyczny przewód zbudowany z chrząstek o kształcie podkowy oskrzela główne - wnikają do płuc tworząc liczne rozgałęzienia płuca - parzysty narząd wymiany gazowej, zbudowany z milionów pęcherzyków płucnych bắt đầu học pęcherzyki płucne - tworzą grona, będące anatomicznymi i czynnościowymi jednostkami płuca. Ściany zbudowane z pojedynczej warstwy komórek nabłonkowych i oplecione gęsta siecią włosowatych naczyń krwionośnychoba płuca ▶️ 300-450 mln pęcherzyków ▶️ ok. 100m2 powierzchni oddechowej zatoki przynosowe - bắt đầu học połączone z jamą nosową, służą jako rezonatory głosu, ich kształt i wielkość wpływają na barwę głosu głośnia - cześć krtani, w której powstaje głos, tworzą ją rozpięte między chrząstkami fałdy głosowe (struny głosowe) oraz znajdująca się między nimi szpara głośni bắt đầu học szpara głośni szeroka ▶️ powietrze przechodzi swobodnie nie powodując powstawania dźwięków szpara głośni wąska ▶️ przechodzące powietrze powoduje drgania fałdów głosowych tym samym dźwiękmężczyźni mają dłuższe fałdy głosowe, dlatego ich głos jest niższy niż głos kobiet i dzieci płuca - parzysty narząd, w którym dochodzi do wymiany gazowej między wdychanym powietrzem, a krwią bắt đầu học płuca podzielone na płaty (prawe 3, lewe 2) ▶️ zaopatrywane przez oskrzela płatowe ▶️ oskrzela rozgałęziają się na coraz mniejsze ▶️ ostatnie to oskrzeliki oddechowe ▶️ pęcherzyki płucne ▶️ tworzą grona ▶️ 300-450 mln pęcherzyków ▶️ 100 m2 powierzchni rodzaj dźwięków oraz ich wysokość zależą od - bắt đầu học długości i stanu napięcia strun głosowych krtań jest zbudowana z 9 chrząstek połączonych za pomocą więzadeł i mięśni bắt đầu học jedna z największych chrząstek - chrząstka tarczowata zbudowana z dwóch płytek połączonych pod określonym kątem, zależnym od wieku i płci dzieci i kobiety ok. 120°, mężczyźni ok. 90°czasem dobrze widoczna u mężczyzn - jabłko Adama

Pierwszym odcinkiem dróg oddechowych jest jama nosowa. Stosując zasadę komplementarności, zapisz kolejność nukleotydów odcinka DNA, który powstał w wyniku replikacji fragmentu nici DNA o sekwencji AAACGCGT …
jama nosowa - to pierwszy odcinek dróg oddechowych i narząd węchu., gardło - jest wspólną częścią układu oddechowego i układu pokarmowego., krtań - jest odcinkiem dróg oddechowych i narządem głosu., tchawica - Ma postać elastycznego przewodu, który rozgałęzia się na dwa oskrzela., oskrzela - Wnikają do płuc, gdzie każde z nich tworzy liczne, drobniejsze rozgałęzienia zakończone pęcherzykami., płuca - Narząd wymiany gazowej, zbudowany z milionów maleńkich pęcherzyków., Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie.
Infekcja jest zwykle wywoływana przez wirus lub bakterię i jest porównywalna do przeziębienia w klatce piersiowej u osoby, od lekkiego do ciężkiego. Stan psa z chorobą układu oddechowego często poprawia się samoistnie w ciągu jednego do trzech tygodni. Infekcje dróg oddechowych są wysoce zaraźliwe.
Nieżyt błony śluzowej nosa - jest objawem jednej z najczęstszych infekcji - nieżytu błony śluzowej nosa. Nos jest pierwszym 'odcinkiem' dróg oddechowych, ma za zadanie ogrzewać, nawilżać i oczyszczać wdychane powietrze. Zanikowy nieżyt błony śluzowej nosa - powoduje wysychanie błony śluzowej, a jej naczynia stają się podatne na uszkodzenia i pękają samoistnie. Podobną sytuację mamy przy nadmiernym stosowaniu kropli obkurczających błonę śluzową nosa zawierających np. oksymetazolinę. W okresie prodromalnym choroby dominuje ostry ból gardła, nieżyt błony śluzowej nosa i spojówek, stan zapalny górnych dróg oddechowych. Występuje często suchy kaszel. Charakterystycznym dla odry jest pojawienie się na błonie śluzowej policzków na wysokości dolnych zębów trzonowych, białawych przebarwień tzw. zakażenie górnych dróg oddechowych, ostry/przewlekły ~, ostre/przewlekłe zapalenie zatok przynosowych, nieprawidłowości naczyniowe - sklerotyzacja naczyń związana z wiekiem, guzy, nadciśnienie tętnicze (zazwyczaj w połączeniu z dodatkowym czynnikiem), ubytek przegrody nosa, ... Katar to potocznie ostry ~, jest zakażeniem górnych dróg oddechowych. Występuje jako objaw ostrego zapalenia błon śluzowych, wywołanego zwykle przez wirusy. Substancje konserwujące należą do alergenów pochodzenia sztucznego i wpływają na nasze samopoczucie i nasilenie objawów alergii - mogą zaostrzyć ~, powodować pokrzywkę, czy nawet astmę. Towarzyszą dwóm grupom alergii: alergiom pokarmowym oraz układu oddechowego. Objawy choroby to gorączka, mocny kaszel, wysypka plamisto-grudkowa, zapalenie spojówek, światłowstręt i ~. Dość częste są powikłania po odrze. Lżejsze to np. zapalenie ucha środkowego i zakażenie żołądkowo-jelitowe, a poważniejsze, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. tego rodzaju astmy odbywa się najczęściej w dzieciństwie, zwykle na podstawie wywiadu dotyczącego alergii i obciążenia genetycznego. Chory, u którego zdiagnozowano ten typ astmy, zwykle cierpi również na alergiczne zapalenie spojówek oczu, atopowe zapalenie skóry lub alergiczny ~.
Czy też mieliście zapalenie górnych dróg oddechowych? 2017-09-24 00:08:39; Czy to objawy jakiejś choroby dróg oddechowych? 2013-12-27 10:40:11; Jak leczyć zapalenie dróg moczowych? 2011-05-12 19:23:42; Mieliście na edb sztuczne oddychanie i udrożnianie dróg oddechowych? 2012-01-01 17:31:03; jest pierwszym odcinkiem dróg oddechowych nieustanną wymianę gazową zapewnia układ oddechowy składający się z: begynn å lære dróg oddechowych (górne - jama nosowa i gardło, dolne - krtań, tchawica i oskrzela główne) oraz płuc jama nosowa - jest pierwszym odcinkiem dróg oddechowych, powietrze zostaje oczyszczone, ogrzane i nawilżone gardło - wspólny odcinek układu pokarmowego i oddechowego, na jego końcu znajduje się wejście do przełyku i krtanikrtań - narząd głosu, zbudowana z połączonych ze sobą chrząstek begynn å lære nagłośnia - jedna z chrząstek krtani, uniemożliwia przedostatnie się pokarmu do dróg oddechowych tchawica - elastyczny przewód zbudowany z chrząstek o kształcie podkowy oskrzela główne - wnikają do płuc tworząc liczne rozgałęzienia płuca - parzysty narząd wymiany gazowej, zbudowany z milionów pęcherzyków płucnych begynn å lære pęcherzyki płucne - tworzą grona, będące anatomicznymi i czynnościowymi jednostkami płuca. Ściany zbudowane z pojedynczej warstwy komórek nabłonkowych i oplecione gęsta siecią włosowatych naczyń krwionośnychoba płuca ▶️ 300-450 mln pęcherzyków ▶️ ok. 100m2 powierzchni oddechowej zatoki przynosowe - begynn å lære połączone z jamą nosową, służą jako rezonatory głosu, ich kształt i wielkość wpływają na barwę głosu głośnia - cześć krtani, w której powstaje głos, tworzą ją rozpięte między chrząstkami fałdy głosowe (struny głosowe) oraz znajdująca się między nimi szpara głośni begynn å lære szpara głośni szeroka ▶️ powietrze przechodzi swobodnie nie powodując powstawania dźwięków szpara głośni wąska ▶️ przechodzące powietrze powoduje drgania fałdów głosowych tym samym dźwiękmężczyźni mają dłuższe fałdy głosowe, dlatego ich głos jest niższy niż głos kobiet i dzieci płuca - parzysty narząd, w którym dochodzi do wymiany gazowej między wdychanym powietrzem, a krwią begynn å lære płuca podzielone na płaty (prawe 3, lewe 2) ▶️ zaopatrywane przez oskrzela płatowe ▶️ oskrzela rozgałęziają się na coraz mniejsze ▶️ ostatnie to oskrzeliki oddechowe ▶️ pęcherzyki płucne ▶️ tworzą grona ▶️ 300-450 mln pęcherzyków ▶️ 100 m2 powierzchni rodzaj dźwięków oraz ich wysokość zależą od - begynn å lære długości i stanu napięcia strun głosowych krtań jest zbudowana z 9 chrząstek połączonych za pomocą więzadeł i mięśni begynn å lære jedna z największych chrząstek - chrząstka tarczowata zbudowana z dwóch płytek połączonych pod określonym kątem, zależnym od wieku i płci dzieci i kobiety ok. 120°, mężczyźni ok. 90°czasem dobrze widoczna u mężczyzn - jabłko Adama Ucz się z Quizlet i zapamiętaj fiszki zawierające takie pojęcia, jak Krtań jest narządem wchodzącym w skład układu oddechowego. Krtań stanowi fragment dróg oddechowych i jest jednocześnie narządem głosu. Przepona, kurcząc się, opuszcza się w dół, co skutkuje zwiększeniem pojemności klatki piersiowej., W gardle krzyżują się dwie drogi: pokarmowa z oddechową. Wejście z

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu tutaj © Borgis - Nowa Medycyna 1/2009, s. 3-7 *Maria Kozioł-Montewka Drogi oddechowe jako wrota zakażeń – interakcje gospodarz-patogen Respiratory tracts as a gateway of infections – host-pathogen interactions Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie StreszczenieThe respiratory tract is regularly exposed to direct contact and transmission of environmental particles and common microbes during breathing. The anatomy of the respiratory tract and efficient defense mechanisms include many features which help to rid potential pathogens. Upper respiratory tract are colonized with normal flora and opportunistic bacteria which posses a wide array of strategies to evade clearance from the airways and potential virulence factors which help them to exist on the mucosa. The attachment of bacteria to mucosal surface is considered to be an important event in the asymptomatic colonization as well as in pathogenesis by production of epithelial damage. Biofilm formation which is recently recognized as playing a role in respiratory colonization and infection provides physical barrier to host defenses and resistance to antibiotic treatment. Bacterial colonization and infection are coordinated by Quorum sensing phenomenon which covers ability of bacteria to communicate and synchronize behavior via signaling molecules. Finally, bacterial infections of the respiratory mucosa represent a dynamic interaction, to which both host and bacterial factors contribute. A greater understanding of host-bacterial interactions should in the future, lead to the development of new therapies and treatment strategies. Drogi oddechowe poprzez swoją funkcję są stale narażone na bakteryjne, jak i środowiskowe zanieczyszczenia, co stwarza możliwość kolonizacji i rozprzestrzeniania się drobnoustrojów na powierzchni błon śluzowych. Utrzymanie stanu jałowości w dolnych drogach oddechowych wymaga skutecznie działających mechanizmów obronnych o szerokim spektrum aktywności wobec różnorodnych drobnoustrojów oraz ich taktyk adaptacyjnych. Wzajemne oddziaływania mechanizmów obronnych gospodarza oraz inwazyjnych aktywności drobnoustrojów ma charakter dynamiczny, prowadząc do bezobjawowej kolonizacji lub przy załamaniu się sił obronnych gospodarza do rozwoju infekcji w drogach oddechowych albo po przełamaniu barier ochronnych rozprzestrzenianiu się drobnoustrojów w organizmie (1). W typowych przypadkach pierwszym etapem zakażenia jest kolonizacja jamy nosowo-gardłowej, a następnie inwazja do tkanek miękkich gardła lub błon śluzowych nosa, zatok lub jamy ucha środkowego (2). Scenariusz drobnoustrojów przedostających się do dróg oddechowych może przedstawiać się różnorodnie. 1. Drobnoustroje są zazwyczaj bezpośrednio usuwane przez pierwszą linię obrony – śluz, nabłonek rzęskowy, fagocytozę. 2. Może nastąpić kolonizacja lub bezobjawowe nosicielstwo, jakie ma miejsce między zaostrzeniami w przewlekłym zapaleniu oskrzeli. 3. W niekorzystnym przebiegu wydarzeń może nastąpić objawowa infekcja zlokalizowana na błonach śluzowych dróg oddechowych, rozprzestrzeniająca się jako stan zapalny wzdłuż dróg oddechowych. 4. W najcięższych przypadkach dochodzi do inwazji przez błony śluzowe do krwiobiegu – co prowadzi do procesu uogólnionego (3). Poznanie zarówno lokalnych mechanizmów immunologicznych, jak i możliwości ich regulacji w odniesieniu do mechanizmów patogenetycznych drobnoustrojów zmierza do ustalenia działań pozwalających na utrzymanie stanu równowagi oraz daje podstawy do nowych form profilaktyki i terapii. Mechanizmy obronne w drogach oddechowych Odpowiednia struktura poszczególnych odcinków dróg oddechowych, sprawny mechanizm śluzowo-rzęskowy (4) oraz komórkowy i wydzielniczy lokalny układ immunologiczny, działając kompleksowo, są w stanie chronić skutecznie błony śluzowe przed inwazją wdychanych drobnoustrojów. Z kolei drobnoustroje dysponują szerokim wachlarzem mechanizmów adaptacyjnych, mechanizmów wirulencji oraz aktywności uszkadzających system obronny gospodarza, a poznanie ich molekularnych determinant w adhezji, tworzeniu biofilmu czy zjawisku Quorum sensing pozwala na wprowadzenie odpowiednich działań ochronnych. Analizując, w aspekcie ochrony przed zakażeniem, poszczególne odcinki dróg oddechowych, jama nosowa jest pierwszym odcinkiem naturalnej drogi oddechowej, przez który przemieszcza się wdychane powietrze. Od prawidłowej funkcji jamy nosowej zależy możliwość jego przepływu, ogrzanie i nawilżenie, a także ochrona dróg oddechowych przed środowiskowymi czynnikami drażniącymi oraz drobnoustrojami chorobotwórczymi. Powstałe zawirowania sprzyjają lepszemu kontaktowi wdychanego powietrza z błoną śluzową pokrywającą nieregularne powierzchnie bocznej ściany jam nosa, dzięki czemu zwiększa się szybkość wymiany ciepła i wody, wychwytywanie przez śluz cząstek zawartych w powietrzu, w tym drobnoustrojów (5). Powietrze, w swej drodze do płuc, z nosa dostaje się do gardła. Gardło to wspólny przedsionek drogi pokarmowej i oddechowej – prowadzi do krtani a także do przełyku. Jest to więc miejsce stałego kontaktu z wirusami, bakteriami i innymi substancjami zawartymi we wdychanym powietrzu, ale też w spożywanych pokarmach. Transport śluzowo-rzęskowy – oczyszczanie wdychanego powietrza Przez nos wraz z wdychanym powietrzem przedostają się do naszego organizmu wirusy, bakterie, grzyby, które są skutecznie zatrzymywane w wydzielanym śluzie. Wciągane z powietrzem zanieczyszczenia uderzają w lepką warstwę śluzu i tuż za przedsionkiem jamy nosowej przykleja się 90% większych cząsteczek (powyżej 10 mikrometrów). Mniejsze cząsteczki są wyłapywane w dalszych odcinkach jamy nosowej. Komórki rzęskowe zawierają około 40 większych i 250-400 mniejszych rzęsek, zdolnych do wykonywania falistych ruchów. Miliony falujących rzęsek, zanurzone w rzadkiej warstwie śluzu poruszają się z szybkością 250-1000 razy na minutę, przesuwając górną warstwę śluzu z prędkością 3-25 mm/min i usuwając unieruchomione w nim zanieczyszczenia na zewnątrz (6). Nos uzdatnia i oczyszcza wdychane powietrze w ilości 6-7 litrów na minutę. Należy zwrócić uwagę, że jeden papieros poraża nabłonek rzęskowy na 1,5 godziny, upośledzając w ten sposób efektywność systemu. Sprawny mechanizm śluzowo-rzęskowy – transport związanych zanieczyszczeń i drobnoustrojów do jamy nosowo-gardłowej, kaszel, rozgałęzienia dolnych dróg oddechowych- zapobiegają osadzaniu się bakterii i utrzymują jałowość oskrzelików. Z kolei fagocytoza, odpowiedź humoralna i komórkowa, obronne i zapalne reakcje zależne od dopełniacza niszczą bakterie po przedostaniu się do dolnych dróg oddechowych. Drobnoustroje po przedostaniu się do pęcherzyków płucnych są eliminowane przez makrofagi płucne. Natomiast niesfagocytowane drobnoustroje rozpoczynają proces zapalny. Lokalne immunologiczne mechanizmy obronne Mechanizmy swoiste odpowiedzialne za eliminację drobnoustrojów obejmują immunoglobuliny wydzielnicze IgA obecne na błonach śluzowych i podścielisku łącznotkankowym oraz immunoglobuliny IgM i IgG obecne we krwi. Odpowiedni poziom immunoglobulin IgA i IgG na błonach śluzowych powoduje swoiste wiązanie się z antygenami powierzchniowymi drobnoustrojów i toksyn, zapobiegając ich przyleganiu do błony śluzowej. Z kolei IgG działając wewnątrz błony śluzowej zapobiegają wtargnięciu drobnoustrojów przez błonę podstawną do wewnątrz. Prawidłowa funkcja układu limfatycznego, głównie migdałków – obecność limfocytów T i B powoduje rozpoznanie antygenu i rozwój odpowiedzi immunologicznej, co ma szczególne znaczenie w tworzeniu miejscowej odpowiedzi immunologicznej (7). Mechanizmy komórkowej odpowiedzi immunologicznej obejmują komórki zdolne do naturalnej fagocytozy jak granulocyty, makrofagi, oraz system swoistej odpowiedzi immunologicznej, której komórkami efektorowymi są limfocyty cytotoksyczne i limfocyty NK. Istotną rolę ochronną odgrywają również nieswoiste czynniki humoralne jak lizozym, laktoferyna, białka układu dopełniacza. Procesy fagocytozy oraz niektóre struktury drobnoustrojów uruchamiają syntezę czynników chemotaktycznych i aktywność mediatorów odpowiedzi immunologicznej w tym cytokin, głównie IL-8 oraz induktorów odpowiedzi komórkowej IL-1 i TNF. Przy wzmożonej ekspozycji na wirusy, czy też bakterie dochodzi do powstania odczynu zapalnego, który z jednej strony prowadzi do eliminacji drobnoustrojów, ale również przy przedłużającym się okresie aktywności prowadzi do zaburzenia funkcji i uszkodzenia struktur błon śluzowych (8). Zaburzenia mechanizmów obronnych gospodarza Obniżenie zdolności obronnych może być wrodzone jak w przypadku mukowiscydozy, diskinezji rzęsek (9), lub nabyte, kiedy dochodzi do utraty rzęsek nabłonka oddechowego, zwolnienia ruchu nabłonka (10) wzrostu produkcji śluzu, co powoduje rozcieńczenie substancji obronnych jak immunoglobuliny, czy lizozym. W infekcjach bakteryjnych zahamowanie ruchu rzęsek obserwowano zwłaszcza w zakażeniach Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae. Również podczas infekcji wirusowych następuje uszkodzenie funkcji rzęsek lub nawet dochodzi do ich usunięcia/wygolenia, co w efekcie znacznie upośledza mechanizm śluzowo-transportowy (11). Zakażenia wirusowe uszkadzają strukturę nabłonka dróg oddechowych, powodują zaburzenia ich funkcji, zmiany martwicze, stan zapalny, w ten to sposób torują drogę patogenom bakteryjnym (12). Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp. Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod. Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim. Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji. Opcja #1 19 zł Wybieram dostęp do tego artykułu dostęp na 7 dni uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony Opcja #2 49 zł Wybieram dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów dostęp na 30 dni najpopularniejsza opcja Opcja #3 119 zł Wybieram dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów dostęp na 90 dni oszczędzasz 28 zł Piśmiennictwo 1. Kadioglu A et al.: The role of Streptococcus pneumoniae virulence factors in host respiratory colonization and diseases. Nat Rev Microbiol. 2008; 6: 288-301. 2. Beisswenger C, Lysenko ES, Weiser JN: Early bacterial colonization induces TLR-dependent TGF-{beta} signaling in epithelium. Infect Immun. 2009 Mar 2. [Epub ahead of print]. 3. Wilson R, Dowling RB, Jackson AD: The biology of bacterial colonization and invasion of the respiratory mucosa. Eur. Resp. J. 1996; 9: 1523-1530. 4. Klein MK et al.: Muscarinic receptor subtypes in cilia-driven transport and airway epithelial development. Eur Respir J. 2009 Feb 12. [Epub ahead of print]. 5. Maune of the nasal mucous membranes for defense against infection. Current knowledge of antimicrobial peptides. HNO 2005; 53 Suppl 1: 21-5. 6. Braiman A, Priel Z: Efficient mucociliary transport relies on efficient regulation of ciliary beating. Respir Physiol Neurobiol. 2008; 163: 202-7. 7. Jurkiewicz D, Dzierżanowska D, Zielnik-Jurkiewicz B: Mechanizmy obronne i eliminacja zakaże górnych dróg oddechowych. Zakażenia w otolaryngologii. Med. Press. 2002. 8. Ras G et al.: The effect of bacterial products on neutrophil migration in vivo. Thorax. 1990; 45: 541-544. Heiss LN, Moser SA, Unanue ER, Goldman WE: Interleukin-1 is linked to the respiratory epithelial cytopathology of pertssis. Infect. Immun. 1993; 61: 3123-3128. 9. Foweraker J: Recent advances in the microbiology of respiratory tract infection in cystic Med Bull. 2009; 89: 93-110. 10. Seybold ZV et al.: Impairment of airway mucociliary transport by Pseudomonas aeruginosa products. Role of oxygen radicals. Am Rev Respir Dis. 1992; 146: 1173-6. 11. Konietzko N: Mucus transport and inflammation. Eur J Respir Dis Suppl. 1986; 147: 72-9. 12. Avadhanula V et al.: Respiratory viruses augment the adhesion of bacterial pathogens to respiratory epithelium in a viral species - and cell type-dependent manner. J Virol. 2006; 80(4): 1629-36. 13. Pettigrew MM et al.: Microbial interactions during upper respiratory tract infections. Emerg Infect Dis. 2008; 14: 1584-91. 14. Richardson MA: Upper airway complications of cigarette Allergy Clin Immunol. 1988; 81: 1032-5. 15. Middleton AM et al.: Haemophilus parainfluenzae infection of respiratory mucosa. Respir Med. 2003; 97: 375-81. 16. Rejman J et al.: Pseudomonas aeruginosa infection destroys the barrier function of lung epithelium and enhances polyplex-mediated transfection. Hum Gene Ther. 2007; 18: 642-52. 17. Schwarz-Linek U, H÷÷k M, Potts JR: Fibronectin-binding proteins of gram-positive cocci. Microbes Infect. 2006; 8: 2291-8. 18. Proft T, Baker EN: Pili in Gram-negative and Gram-positive bacteria - structure, assembly and their role in disease. Cell Mol Life Sci. 2009; 66(4): 613-35. 19. Kacza-a M i wsp.: Kolonizacja (zakażenie) dróg oddechowych u chorych leczonych ambulatoryjnie w latach 2000-2005. Pol. Mer. Lek. 2008; 24: 195-201. 20. Gorriello G, Werner E, Roe F: Oxygen limitation contributes to antibiotic tolerance of Pseudomonas aeruginosain biofilm. Antimicrob. Agents. Chemother. 2004; 48: 2659-2664. 21. Starner TD et al.: Haemophilus influenzae formsbiofilms on Airways epithelia: implications in cystic fibrosis. Am J Respir Crit CareMed. 2006; 174: 213-220. 22. Morris DP: Upper Respiratory tract Infections. Curr Infect. Dis. Rep. 2007; 9: 186-192. 23. Post JC et al.: The role of biofilms in otolaryngologic infections: update 2007. Curr Opin Otolaryngol Head Neck Surg. 2007; 15: 347-351. 24. Hodkinson JT, Welch M, Spring DR: Learning the Language of Bacteria. ACS Chem Biol. 2007; 11; 2: 715-717. 25. Dudler R, Eberl L: Interactions between bacteria and eukaryotes via small molecules. Curr. Opinion Biotechnol. 2006; 17: 268-273. 26. Hentzer M, Givskov M: Pharmacological inhibition of quorum sensing for the treatment of chronic bacterial infections. J. Clin. Invest. 2003; 112:1300-1307. 27. Wu L et al.: Recognition of host immune activation by Pseudomonas aeruginosa. Science 2005; 309: 774-777.

hQ1M. 226 499 395 427 125 212 483 359 478

jest pierwszym odcinkiem dróg oddechowych