Home » Blog » Dieta wegańska – co to jest i czy warto ją stosować Z roku na rok dieta wegańska zyskuje coraz więcej nowych zwolenników. Dla wielu osób jest to już nie tylko sposób odżywiania, ale i styl życia. Jednak czy jest ona faktycznie zdrowa? Jeśli tak, to jak ją stosować? Wyjaśniamy! Na czym polega dieta wegańska? Zasady Weganizm jest jedną z odmian wegetarianizmu. Jego zwolennicy to osoby bardzo dbające o środowisko naturalne, kochające zwierzęta i szanujące swoje zdrowie. W szerszym pojęciu weganizm jest pojmowany jako filozofia i styl życia, a nie tylko dieta wegańska. Co to oznacza? Weganie nie tolerują okrucieństwa wobec zwierząt w każdej postaci. Nie tylko nie jedzą produktów pochodzenia zwierzęcego, ale też nie noszą ubrań skórzanych ani nie kupują rzeczy, przy produkcji których mogłoby ucierpieć jakieś zwierzę. Tyczy się to także suplementów diety i lekarstw. Na czym polega dieta wegańska? Zasady są bardzo proste – z jadłospisu zostają wykluczone wszelkie produkty pochodzenia zwierzęcego, w tym nabiał, jajka, ryby i owoce morza. Natomiast zezwala się na jedzenie produktów imitujących je, np. mleko ryżowe, ser sojowy – tofu, jogurt kokosowy albo kiełbaski sojowe. Weganizm zakłada też jedzenie produktów pochodzących z upraw ekologicznych i jak najmniej przetworzonych. Smażenie i gotowanie powinno być na tyle krótkie, aby nie utracić cennych witamin i składników mineralnych. Weganizm – co jeść na diecie wegańskiej? Przejdźmy zatem do konkretów – jakie produkty można jeść na diecie wegańskiej, a jakich należy unikać? Wyjaśniamy! Co jeść na diecie wegańskiej? Dieta dopuszcza spożywanie: produktów zbożowych pełnoziarnistych dostarczających organizmowi energii niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania, błonnika pokarmowego, witamin (np. wit. z grupy B) i składników mineralnych (np. cynk, żelazo);warzyw i owoców;nasion roślin strączkowych (przede wszystkim soi, soczewicy, ciecierzycy, grochu, bobu i fasoli), które stanowią źródło białka;tłuszczów roślinnych (oleje roślinne, nasion i pestki, awokado) będących źródłem białka, witamin, cennych przeciwutleniaczy i innych składników odżywczych (np. wapnia, żelaza i kwasów tłuszczowych omega-3), które osobom na diecie roślinnej potencjalnie grożą niedoborem. Warto wspomnieć, że typowe przekąski wege, np. frytki z batatów albo burgery z fasoli lub buraka, napoje roślinne (np. mleko sojowe, ryżowe, kokosowe), roślinne puddingi, lody, desery i jogurty cieszą się nie tylko popularnością wśród wegan, ale i osób niestroniących od produktów pochodzenia zwierzęcego. Czego unikać na diecie wegańskiej? Zasadniczo ten rodzaj diety całkowicie eliminuje produkty pochodzenia zwierzęcego. Jedynym, który wzbudza wątpliwość wśród samych wegan, jest miód. Dla jednych jest on wytworem zwierzęcym, a dla innych produktem roślinnym. Dlatego też jego spożywanie zależy od indywidualnych przekonań. Przykładowa dieta wegańska – jadłospis Dzień 1 Śniadanie: pudding chia z owocami i dodatkami. II śniadanie: tortilla z hummusem i papryką. Obiad: potrawka z komosą ryżową, tofu i marchewką. Podwieczorek: jogurt kokosowy bez cukru z garścią orzechów brazylijskich. Kolacja: sałatka z ziemniakami i ciecierzycą. Dzień 2 Śniadanie: owsianka na mleku sojowym z gruszką w imbirze. II śniadanie: bowl z awokado, soczewicą i szpinakiem. Obiad: pieczony batat faszerowany hummusem. Podwieczorek: smoothie ze szpinaku, gruszki i pomarańczy z chia. Kolacja: zupa z soczewicy. Dzień 3 Śniadanie: Pudding chia z owocami i dodatkami. II śniadanie: Tortilla z hummusem i papryką. Obiad: potrawka z komosą ryżową, tofu i marchewką. Podwieczorek: jogurt kokosowy bez cukru z garścią orzechów brazylijskich. Kolacja: sałatka z ziemniakami i ciecierzycą Dzień 4 Śniadanie: budyń jaglany i smaku chałwy. II śniadanie: hummus z buraczkami i selerem naciowym. Obiad: tofu z ryżem i warzywami. Podwieczorek: smoothie z selerem naciowym, kiwi i chia. Kolacja: sałatka z kiszonych ogórków i pomidorów plus chleb razowy. Dzień 5 Śniadanie: placuszki owsiane z karmelizowanymi śliwkami. II śniadanie: koktajl z jarmużu, jagód, bananów, masła orzechowego i napoju migdałowego. Obiad: potrawka z komosą ryżową, tofu i marchewką. Podwieczorek: zupa-krem z marchwi z chilli. Kolacja: sałatka ze szpinaku i tofu z sezamem i pieczywem razowym. Dieta wegańska nie jest skomplikowana w przygotowaniu, aczkolwiek trzeba widzieć, jak ułożyć jadłospis, aby nie zabrakło w nim żadnych składników odżywczych. Jeśli nie masz na to czasu albo wystarczającej wiedzy, przejdź na wersję Premium w aplikacji Fitatu. Tam znajdziesz ponad 1000 przepisów oraz dostęp do diety wegetariańskiej, która pomoże Ci w komponowaniu jadłospisu. Możesz skorzystać też z filtrów w Katalogu Przepisów, dzięki czemu z łatwością odszukasz wegańskie dania. Program umożliwia też liczenie kaloryczności posiłków, monitorowanie składników odżywczych oraz generowanie listy zakupów na podstawie zaplanowanego jadłospisu. Nie czekaj, zaloguj się i sprawdź co jeszcze oferuje aplikacja Fitatu! Czy dieta wegańska jest zdrowa? Wiele osób chcących przejść na wegetarianizm albo weganizm zastanawia się, czy dieta wegańska jest zdrowa. Największe obawy dotyczą ewentualnych niedoborów białka, żelaza i wapnia. Jednak dobrze skomponowany jadłospis dostarczy organizmowi większości składników odżywczych. Białko znajdziesz w produktach sojowych, zbożach, roślinach strączkowych, orzechach i nasionach. Kwasy omega-3 zawiera olej rzepakowy i lniany, orzechy włoskie, siemię lniane i algi morskie. Wapń występuje w brokułach, jarmużu, migdałach, orzechach laskowych, pistacjach, ziarnach sezamu i maku, mleku sojowym i znajduje się w zielonych warzywach liściastych, soi i produktach sojowych, zarodkach pszennych, natce pietruszki, fasoli, ciecierzycy, brokułach, kalafiorze, suszonych owocach, pełnoziarnistym pieczywie, makaronach i kaszach oraz nasionach dyni i słonecznika. Najwięcej problemów stwarza zapewnienie w diecie odpowiedniej ilości witaminy B12. Weganie znajdą ją w tempehu (produkcie wytwarzanym z soi), spirulinie, grzybach shitake i chlorelli. Jednak ilości są tak niewielkie, że warto posiłkować się suplementacją tej witaminy. Poza wyjątkowymi schorzeniami, chorobami autoimmunologicznymi i niektórymi dolegliwościami jelit zbilansowana dieta wegańska jest odpowiednie dla każdego. Oczywiście jak każda dieta, także i ta wymaga od osób ją stosujących kontroli stanu zdrowia. Zwiększenie warzyw i owoców oraz produktów pełnoziarnistych w diecie zdecydowanie poprawia funkcjonowania całego organizmu. Ograniczenie spożywania przetworzonej żywności oraz słodyczy sprawia, że nie tylko poczujesz się lepiej, ale też przy okazji pozbędziesz się kilku kilogramów. Poza tym wysoka zawartość substancji antyoksydacyjnych, zawartych w warzywach i owocach, chroni przed wolnymi rodnikami, spowalnia starzenie oraz wykazuje działanie przeciwzapalne. Chcesz przejść na dietę wegańską? Zrób to z Fitatu! Wraz ze wzrostem świadomości ekologicznej coraz więcej ludzi eliminuje ze swojego jadłospisu mięso. Wciąż jednak wiele osób myli weganizm i wegetarianizm, ponieważ w obu sposobach podstawą żywienia są produkty roślinne. Czym się różni i na czym polega dieta wegańska? Weganizm całkowicie wyklucza jedzenie produktów odzwierzęcych, takich jak nabiał i jajka – poza tym zasady są takie same. Wbrew pozorom, dieta roślinna może w pełni je zastąpić. Chcesz przejść na weganizm, ale nie wiesz, od czego zacząć? Zainstaluj aplikację Fitatu, by otrzymać dostęp do ogromnej bazy różnorodnych dań. Wśród dostępnych funkcji znajdziesz również kalkulator kalorii czy skaner produktów. Jeśli przejdziesz na Fitatu Premium, dodatkowo otrzymasz sześć gotowych menu, dostęp do wersji webowej i wiele innych udogodnień. Pobierz aplikację ze Sklepu Play lub App Store i sprawdź, jak pyszne i sycące mogą być dania bezmięsne! Wolisz wersję webową? Nie ma problemu. Dla naszych subskrybentów jest przygotowana podstawowa wersja webowa. A teraz możesz użyć kodu rabatowego VEGE-G wchodząc na i zgarnij 26% rabatu na miesięczne Fitatu Premium

Data utworzenia: 17 sierpnia 2015, 8:15. Ciągle masz ochotę na słodkości? Jesteś na diecie, która nie przynosi żadnych rezultatów? Włącz chrom do swojego jadłospisu i ciesz się piękną sylwetką. Chrom nie dość, że pomoże ci schudnąć, to jest bardzo zdrowy i walczy z różnymi chorobami odchudzanie Foto: PantherMedia Bezskutecznie próbujesz schudnąć? Nawet jeśli jesteś na ścisłej diecie, nie potrafisz się oprzeć słodyczom? Musisz zmienić swoje przyzwyczajenia żywieniowe, a w tym najlepiej pomoże ci chrom. Ten pierwiastek pomaga nie jeść słodyczy. Dodatkowo wesprze twój organizm, jeśli zmagasz się z cukrzycą, i ukoi skołatane nerwy. Jego dobroczynny wpływ odkryto dopiero 50 lat temu i teraz nie możemy się obyć bez niego w naszej diecie. Jesz słodycze wtedy, kiedy jesteś zmęczona i zdenerwowana. Faktycznie to działa. Batonik potrafi dodać energii i zrelaksować, jednak dodatkowo dostarcza organizmowi zbędnych kalorii. Kiedy spada ci poziom cukru we krwi, ty sięgasz po słodkości i tyjesz. Lekarstwem na to jest właśnie chrom. W magiczny sposób zapobiega wahaniom poziomu cukru we krwi. Lekarze polecają go jako wspomagacz odchudzania. Dodatkowo okazuje się, że pierwiastek skutecznie chroni przed miażdżycą i nadciśnieniem. Chrom znajdziesz w jabłkach, mozzarelli, soku pomarańczowym, w jajkach, wołowinie, w kaszy, w orzechach, szparagach czy owocach morza. Zanim zaczniesz łykać chrom w pastylkach, skonsultuj to z lekarzem i ustal odpowiednią dawkę. Wszystko w nadmiarze może zaszkodzić! Chrom jest jeszcze skuteczniejszy, kiedy stosuje się go w połączeniu z błonnikiem. Błonnik ogranicza apetyt, a chrom pomaga nie jeść słodyczy. Niskokaloryczna dieta pełna chromu i błonnika oraz codzienna porcja ruchu zapewnią ci sukces! Zobacz także Zobacz także, jaką dietę poleca Maja Sablewska: /5 PantherMedia /5 jabłko PantherMedia Jabłko zawiera chrom /5 wołowina PantherMedia Wołowina zawiera chrom /5 Brokuły PantherMedia Brokuły zawierają chrom /5 Ryby PantherMedia Ryby i owoce morza zawierają chrom Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:

sobie, że wracasz po długim i stresującym dniu do domu. W pracy nie poszło po Twojej myśli. Za szybą auta czekał na Ciebie mandat za parkowanie, a dzieci zrobiły awanturę w czasie kolacji. Wieczorem siadasz na kanapie z tabliczką czekolady i zjadając kostkę po kostce, czujesz ukojenie. Oczywiście nie potrwa ono długo, ponieważ jest to jedynie tymczasowa ulga. Sytuacja ta pokazuje jednak wyraźnie, że we współczesnym świecie jedzenie pełni dużo więcej funkcji niż tylko podstawową: odżywczą. We współczesnym języku można nawet usłyszeć sformułowanie „czekolada nie pyta, czekolada rozumie”. Zatem jak przestać jeść słodycze? Jedzenie (szczególnie słodycze) pełni złożone funkcje psychologiczno-społeczne: Służy zaspokojeniu potrzeb tj. pragnienie miłości, bezpieczeństwa, być w radzeniu sobie z negatywnymi emocjami: stresem, smutkiem, do wyrażenia sympatii, jego pomocą można świętować różne wydarzenia. Jest nieodłącznym elementem rodzinnych świąt, wesel, w centrum wielu społecznych sposobem spędzania wolnego czasu. [1] Dlaczego kochamy słodycze? Słodycze to grupa produktów spożywczych, których częścią wspólną jest słodki smak. Uważa się, że jedzenie słodyczy (szczególnie o dużej zawartości węglowodanów) powoduje wzrost poziomu tryptofanu we krwi, co skutkuje produkcją serotoniny, hormonu szczęścia w mózgu. Oczywiście słodycze są także bardzo atrakcyjne sensorycznie. Wydaje się jednak, że upodobanie słodkiego smaku jest wrodzone i dziedziczone od rodziców. [2] Spis treści: Dlaczego warto i jak przestać jeść słodycze?Cukry dodaneTłuszcze nasycone i transStyle jedzeniaJedzenie wisceralne kontra zmysłoweJedzenie emocjonalneJedzenie zewnętrzne kontra wewnętrzneNaucz się odróżniać głód od zachciankiOdraczaj gratyfikacjęUzależnienie od słodyczy – czy istnieje?Słodycze w żywieniu dzieciPodsumowanie Dlaczego warto i jak przestać jeść słodycze? To, że słodycze są niezdrowe, to każdy wie. Mało osób jednak dłużej pochyla się nad tym dlaczego. Do grupy słodyczy należą takie produkty jak cukierki, czekolady, pieczywo cukiernicze (bułki słodkie, rogaliki, drożdżówki), herbatniki, batony, ciasta, ciastka, kremy do smarowania, desery mleczne. Wartość energetyczna tej grupy produktów jest bardzo duża. Średnio 100 g słodyczy dostarcza 400-600 kcal [3]. Słodycze dostarczają znikomą ilość witamin i składników mineralnych. Słodycze są określane jako źródło tzw. pustych kalorii, które poza wysoką wartością energetyczną, nie dostarczają do organizmu żadnej wartości odżywczej. W zależności od rodzaju słodyczy, w ich skład wchodzą przede wszystkim cukry dodane, tłuszcze trans lub ich połączenie. [4] Cukry dodane Cukry dodane to określenie cukru, który został dodany do produktu w czasie produkcji lub przetwarzania. Nie występuje naturalnie w produkcie lub został dodany przez konsumenta przed spożyciem. Przeciwieństwem cukrów dodanych są cukry naturalnie występujące w produkcie np. fruktoza w owocach. Cukry dodane mogą występować w różnej formie – cukru białego, brązowego, syropu kukurydzianego, klonowego, fruktozowego, glukozowego, melasy krystalicznej. Duże spożycie cukru i słodyczy sprzyja wystąpieniu nadwagi, otyłości, cukrzycy, chorób sercowo-naczyniowych, zespołu metabolicznego, próchnicy, nowotworów trzustki i próchnicy zębów. Spożycie cukrów prostych prowadzi do zaburzeń metabolicznych: wzmożonej syntezy lipoprotein VLDVL, endogennych trój glicerydów, zwiększenia lipogenezy i insulinooporności. [5] WHO zaleca ograniczenie podaży cukrów prostych w diecie do maksymalnie 10% energii z diety. Ma to pomóc w zapobieganiu otyłości i chorobom przewlekłym. [6] Tłuszcze nasycone i trans Szacuje się, że słodycze, a w szczególności pieczywo cukiernicze, są głównym źródłem kwasów tłuszczowych nasyconych (SFA) i trans w diecie człowieka. Największą zawartością tłuszczu i SFA charakteryzują się wafelki z nadzieniem mlecznym, czekolady z nadzieniem mlecznym, mleczne kanapki, wafelki oblane czekoladą oraz batoniki (szczególnie z nadzieniem kokosowym). Rynek słodyczy jest obecnie jednym z największych na świecie, a różnorodność produktów ogromna. Zawartość tłuszczu jest zróżnicowana. Szacuje się, że w niektórych produktach stanowi nawet 50%. [7] Nadmierne spożycie kwasów tłuszczowych trans z przetworzonych produktów spożywczych wpływa negatywnie na organizm człowieka. Prowadzi do zmian w profilu lipidowym krwi, zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych oraz niektórych nowotworów (raka piersi, prostaty i okrężnicy). Izomery trans kwasów tłuszczowych są szybciej wbudowywane w błony komórkowe, co prowadzi do zmniejszenia ich elastyczności i sprzyja miażdżycy. Sugerowany jest także wpływ izomerów trans na rozwój cukrzycy typu 2, otyłości i osłabienie wrażliwości na insulinę. [8] Zastanów się, dlaczego jesz słodycze. Style jedzenia Chcąc ograniczyć lub całkowicie przestać jeść słodycze, warto zastanowić się, dlaczego właściwe jesz słodycze. Na tej podstawie należy wybrać rodzaj interwencji. To zadanie może ułatwić analiza tzw. stylów jedzenia. Style jedzenia to wykształcone w trakcie życia typowe sposoby jedzenia i zachowania żywieniowe. Wyróżniono 2 główne style jedzenia, które można analizować na kilku płaszczyznach. Styl punktowy charakteryzuje jedzenie związane ze sztywnymi regułami: co, kiedy i jak dana osoba może spożyć. Styl przedziałowy natomiast cechuje się akceptacją różnorodnością spożywanych produktów oraz miejsca i czasu jedzenia. [9] Jedzenie wisceralne i zmysłowe Jedzenie motywowane wisceralnie to jedzenie w celu redukcji głodu. Osobom, które jedzą w taki sposób, nie zależy szczególnie na smaku, zapachu czy wyglądzie posiłku. Mogą zjeść w biegu lub przed telewizorem, żeby tylko nasycić organizm i osiągnąć sytość. Takie osoby preferują szybkie posiłki i często nie lubią gotować. Osobie jedzącej wisceralnie nie jest trudno nie jeść słodyczy. Jeśli momencie głodu nie będzie miała ich akurat pod ręką, nawet nie pomyśli, żeby je zjeść. Osoby jedzące wisceralnie powinny więc starać się robić zdrowe zakupy i przygotowywać sobie proste, ale pożywne posiłki, aby mieć coś gotowego, gdy poczują głód. [9] Osoby jedzące zmysłowo szukają w posiłkach przyjemności, ważny jest dla nich smak, zapach, wygląd i miejsce spożywania posiłku. Wolą nie jeść wcale niż zjeść byle co lub zjeść w biegu. Lubią celebrować posiłek i rozkoszować się smakiem. Jeśli osoba jedząca zmysłowo ma upodobanie do słodkiego smaku… cóż, ciężko będzie jej zrezygnować ze słodyczy. Jeśli zależy jej na zdrowiu, może wybierać zdrowsze zamienniki popularnych słodyczy lub sama kombinować w kuchni ze zdrowymi słodkościami. [9] Roman Samborskiy / 123RF Jedzenie emocjonalne Jedzenie w odpowiedzi na emocje jest bardzo częstym zachowaniem. Słodycze często są swego rodzaju comfort foodem, czyli jest jedzone w odpowiedzi na smutek, złość, bezsilność w celu poprawienia sobie humoru. Pierwszym krokiem do wyeliminowania jedzenia słodyczy w chwilach gorszego nastroju jest umiejętność rozpoznawania tych momentów. Warto nauczyć się rozpoznawać fizjologiczne objawy głodu i zastanawiać się, czy w danej sytuacji to głód, czy smutek. Objawy głodu fizjologicznego to często uciskanie i uczucie pustki w żołądku, „burczenie w brzuchu”, nieprzyjemne uczucie w ustach, czasem nawet osłabienie i zawroty głowy. W dalszej części skupimy się dokładniej, jak rozpoznać uczucie głodu od zachcianki. [10] Jedzenie zewnętrzne vs wewnętrzne O jedzeniu zewnętrznym można mówić, kiedy ktoś je w odpowiedzi na bodźce ze środowiska zewnętrznego. Takim bodźcem jest najczęściej dostępność jedzenia. Może to być widok cukierków na stole w pracy czy zapach pieczywa z mijanej piekarni. Osoby jedzące zewnętrznie ignorują uczucie sytości i jedzą nawet bez uczucia głodu, jeśli mają łatwo dostępne jedzenie. Takie osoby powinny unikać trzymania w domu słodkości, ponieważ jeśli je zobaczą, zjedzą bez zastanowienia. Warto także uprzedzić o postanowieniu rodzinę, przyjaciół czy współpracowników, żeby nie częstowały ciastem czy czekoladą. [9] Naucz się odróżniać głód od zachcianki Jak już napisałam powyżej, aby przestać jeść słodycze, warto nauczyć się odróżniać głód od zachcianki. Głód jest fizjologiczną potrzebą organizmu. Mówi o tym, czego w danym momencie nasze ciało potrzebuje: jedzenia. Jeśli jesteśmy głodni, powinniśmy jeść, aby żyć zdrowo. Jeśli natomiast nie czujemy głodu, a mimo to mamy ochotę coś zjeść, to może być zachcianka! „Zjadłem, bo miałem na to ochotę„. Albo „zjadłam czekoladę, bo Ola jadła i mnie też naszła chęć!„. Zachcianka jest potrzebą umysłu, ochotą na coś pod wpływem emocji, uczuć czy sytuacji (widok jedzenia). Jest to forma dogadzania sobie, więc bardzo często dotyczy właśnie jedzenia słodyczy. O ile czasem można ulec zachciance i zjeść cukierka, to zbyt częste uleganie może przyczynić się do dodatniego bilansu energetycznego i tycia. Aby przestać ulegać zachciankom, trzeba nauczyć się je rozpoznawać. W tym celu przeanalizuj tabelę. Następnie pomyśl, która sytuacja jest bardziej adekwatna w danym momencie. [11] Jak przestać jeść słodycze: odróżnij głód od zachcianki GŁÓD: ZACHCIANKA:wynika z potrzeb organizmumówią o nim sygnały z ciałanie mija, jeśli chcesz go przeczekaćrośnie w czasiemożna go zaspokoić tylko jedzeniemmożna go zaspokoić jakimkolwiek jedzeniemjest wywołana czynnikami psychologicznymi lub środowiskowymi może minąć, jeśli ją przeczekasznie rośnie w czasiemożna się jej pozbyć, robiąc coś niezwiązanego z jedzeniemmożna ją zaspokoić tylko jednym rodzajem jedzenia, którego dotyczy Jeśli masz wrażenie, że czujesz głód, ale masz ochotę na czekoladę, możesz zadać sobie jedno pytanie: „Czy zjadłabym teraz suchą bułkę?”. Jeśli odpowiedź jest twierdząca: to głód i należy coś zjeść. Oczywiście warto wybrać wartościowy posiłek, który zaspokoi głód na długo. Jeśli więc masz ochotę na czekoladę, zrób sobie owsiankę na mleku z orzechami, owocem i czekoladą. W ten sposób zaspokoisz zarówno głód, jak i potrzebę słodkiego smaku. Jeśli natomiast odpowiedź jest przecząca, to oznacza zachciankę i należy dać jej odpłynąć. Odraczaj gratyfikację Odraczanie gratyfikacji to umiejętność powstrzymania się od danej czynności w określonym odcinku czasu. Umiejętność ta kształtuje się wraz z wiekiem, a jej opanowanie wspomaga samoregulację. Może być to bardzo pomocne w kontekście jedzenia słodyczy. Odraczanie gratyfikacji można ćwiczyć tak jak mięśnie. Nie ma lepszego sposobu niż ćwiczenie. Jeśli chcesz zjeść batonika, świadomie postanów sobie, że dopiero za 15 minut. Ustaw stoper (najlepiej bez dzwonka) i zajmij się czymś innym. W ten sposób wzmacniasz swoją zdolność regulacji i oparcia się pokucie, która jest przed Tobą. Z każdym kolejnym razem, zadanie będzie coraz łatwiejsze. W końcu zupełnie zapomnisz, że 15 minut temu miałeś ochotę na batonika. [12] Uzależnienie od słodyczy – czy istnieje? W żadnej klasyfikacji chorób psychicznych nie istnieje uzależnienie od słodyczy. Podejrzewa się jednak, że cukier i słodycze mogą być nawet bardziej satysfakcjonujące niż uzależniające narkotyki. Wyjaśnia to, dlaczego ludzie mają często problem z odmówieniem słodyczy, kiedy są nimi częstowani. [13] Badania sugerują, że żywność bogata w cukier może pobudzać ośrodki nagrody w mózgu, co powoduje wzrost wydzielania dopaminy i skutkuje odczuwaniem przyjemności. Analogiczny mechanizm występuje u osób uzależnionych od narkotyków czy seksu. Dlatego uważa się, że mimo braku takiej jednostki chorobowej, może istnieć powiązanie pomiędzy zaburzeniami regulującymi wydzielanie dopaminy w mózgu a trudnym do opanowania pociągiem do słodyczy i słodkiego smaku. [14] Zdrowe zamienniki słodyczy Podczas prób eliminacji słodyczy z diety, często pozostaje silny pociąg do słodkiego smaku. Dlatego producenci coraz częściej próbują zastąpić cukier w słodyczach. Cukier zastępowany jest substancjami, które mają słodki smak, ale niską wartość energetyczną. Tak powstałe produkty o obniżonej wartości energetycznej cieszą się coraz większą popularnością, szczególnie wśród osób odchudzających się. Nawet Polskie Towarzystwo Diabetologiczne oraz Polskie Towarzystwo Badań nad Otyłością zalecają stosowanie naturalnych substancji słodzących jako zamienników cukru w produktach spożywczych. [15] Słodycze w żywieniu dzieci Słodycze są szczególnie pożądane przez dzieci, które nie znają konsekwencji zdrowotnych ich jedzenia. Tymczasem odpowiednie odżywianie wśród dzieci jest konieczne, aby zdrowo się rozwijały: fizycznie, umysłowo i społecznie. Konsekwencją niewłaściwego żywienia (w tym nadmierna podaż słodyczy) może być negatywny wpływ na zdrowie, także w życiu dorosłym. Zdrowy styl życia jest ważny w każdym wieku, jednak szczególne znaczenie ma w przypadku dzieci. Jedynie odpowiednie odżywianie, aktywność fizyczna i edukacja może zagwarantować zdrowy rozwój najmłodszych. [16] Badania pokazują, że dzieci nie są w stanie wystarczająco kontrolować swojego zachowania związanego z odżywianiem. Jednak nauka odraczania gratyfikacji w dzieciństwie znacznie zwiększa zdolność regulacji w dorosłości. Warto więc nauczyć dzieci, że słodycze można spożywać jedynie sporadycznie i w małych ilościach. Dzięki temu już od najmłodszych lat będą uczyć się kontrolować spożycie swój apetyt na słodycze. [12] Ion Allenden / 123RF Kwasy tłuszczowe trans zawarte w większości słodyczy wydają się mieć szczególnie niekorzystny wpływ na dzieci i niemowlęta. Hamują one metabolizm długołańcuchowych kwasów tłuszczowych, które są potrzebne do prawidłowego rozwoju układu nerwowego, mózgu i siatkówki oka. [8] Nadmiar słodyczy sprzyja próchnicy, która jest coraz większym problemem wśród dzieci młodzieży. Szacuje się, że zapadalność na próchnicę w wieku między 6. a 7. wynosi niemal 100%. Polska jest jednym z krajów przodujących w rozwoju tej choroby. Dodatkowo dowodzi to, jak ważna jest edukacja żywieniowa dzieci, która może skutkować ograniczeniem jedzenia słodyczy. [17] Podsumowanie Słodycze są produktami pożądanymi przez konsumentów, z uwagi na ich słodki smak. Jednak z uwagi na ich dużą kaloryczności i niekorzystne działanie na organizm człowieka powinno się ograniczyć lub całkowicie wyeliminować je z diety. Do zagrożeń należą nadwaga, otyłość, cukrzyca, choroby sercowo-naczyniowe). Odpowiadając na pytanie „jak przestać jeść na słodycze”: warto w tym celu nauczyć się odróżniać głód od zachcianki, ćwiczyć samokontrolę przez odraczanie gratyfikacji oraz uczyć dzieci prawidłowych nawyków żywieniowych. Można także stosować zamienniki cukru w wypiekach domowych i kupować produkty z ich zawartością. Bibliografia: Makara-Studzińska, M., Buczyjan, A., Morylowska, J. (2007). Jedzenie – przyjaciel i wróg. Korelaty psychologiczne otyłości. Przegląd piśmiennictwa. Zdrowie Publiczne, 117, 3, 392-396Jeznach, M., Jeżewska-Zychowicz, M., Kosicka-Gębska, M. (2011). Konsumpcja słodyczy i jej społeczno-kulturowe uwarunkowania. Problemy Higieny i Epidemiologii, 92(4), 806-809Ciborowska, H., Rudnicka, A., (2014). Żywienie zdrowego i chorego człowieka. PZWL Wydawnictwo LekarskieReddy, J., Krebs-Smith, S. M., (2010). Dietary sources od energy, solid fats, and added sugars among children and adolescents in the United States. Journal of the American Dietetic Association, 110, 10, 1477-1484Kłosiewicz-Latoszek, L., Cybulska, B. (2011). Cukier o ryzyko otyłości cukrzycy i chorób sercowo-naczyniowych. Probl Hig Epidemiol, 92, 2, 181-186Nishida, C., Uany, R., Kumanyika, S., Shetty, P. (2004). The joint WHO/FAO expert consultation on diet, nutrition and the prevention of chronic diseases: process, product and policy implications. Public Health Nutr, 7, 245-250Kmiecik, D., Szopa, M., Kobus-Cisowska, J., Przeor, M., Jędrusek-Golińska, A., Szymandera-Buszka, K. (2016). Słodycze jako źródło tłuszczu i nasyconych kwasów tłuszczowych w diecie. Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, 49, 3, 302 – 307Cichosz, G., Czeczot, H. (2012). Kwasy tłuszczowe izomerii trans w diecie człowieka. Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, 45, 2, 181-190Wieczorkowska-Wierzbińska, G. (2011). Psychologiczne ograniczenia. Wydawnictwo Naukowe Wydziału zarządzania Uniwersytetu WarszawskiegoŁuszczyńska, A. (2014). Nadwaga i otyłość. Interwencje psychologiczne. Wydawnictwo Naukowe PWNBailey, A., Ciarrochi, J., Harris, R. (2019). Pożegnaj wagę. Jak wykorzystać techniki ACT w odchudzaniu i utrzymaniu wymarzonej sylwetki. GWPFilipiak, S., Stencel, M., (2014). Rozwój kontroli hamowania we wczesnym i średnim dzieciństwie oraz jej znaczenie w przewidywaniu powodzenia szkolnego. Czasopismo Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, 2, 273, 85-97Buczny, J., Mięszybrodzka, E. (2014). Samokontrola i jej rola w odżywianiu się. Zeszyty naukowe Akademii Morskiej w Gdynii, 86, 29-42Ahmed, S. H., Guillem, K., Vandaele, Y. (2013). Sugar addiction: Cushing the drug-sugar analogy to the limit. Current Opinion in Clinical Nutrition and Metabolic Care, 16(4), 434-9Jabłonowska-Lietz, B., Wrzosek, M., Nowicka, G. (2012). Czy cukier może uzależniać? Ścieżkami mózgowego układu nagrody. Żywienie Człowieka i Metabolizm, 39, 4, 276-283Koszowska, A., Dittfeld, A., Nowak, J., Brończyk-Puzoń, A., Gwizdek, K., Bucior, J., Zubelewicz-Szkodzińska, B. (2014). Cukier – czy warto go zastąpić substancjami słodzącymi? Nowa Medycyna, 1/2014, 36-41Sosnowska-Bielicz, E., Wrórnik, J. (2013). Nawyki żywieniowe a otyłość w wieku przedszkolnym i szkolnym. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, 32, 148-165Wójcicka, A., Zalewska, M., Czerech, E., Jabłoński R., Grabowska S. Z., Maciorkowska, E. (2012). Próchnica wieku rozwojowego chorobą cywilizacyjną. Przegląd Epidemiologiczny, 66. 705-711

co brać żeby nie jeść słodyczy